Kada nastupi smrt, ljudsko telo prolazi kroz niz prirodnih faza razgradnje, što je sastavni deo biološkog ciklusa života. Sačinjen od preko 200 kostiju, bezbrojnih mikroba i biliona ćelija, ljudski organizam postepeno se raspada nakon prestanka životnih funkcija.
Tokom prvih dana nakon smrti, mikroorganizmi počinju da se ubrzano razmnožavaju, oslobađajući otrovne gasove poput amonijaka i sumporovodonika. Ovi procesi izazivaju nadutost i neugodan miris, dok nedostatak kiseonika ubrzava propadanje vitalnih organa poput mozga. Ćelije mozga otpuštaju vodu, što može dovesti do nakupljanja tečnosti u donjim delovima tela.
Nekoliko sati kasnije, razgradnja počinje i u crevima. Bez funkcionalnog imunološkog sistema, mikrobi iz probavnog trakta se šire ka jetri i žučnoj kesi, konzumirajući tkivo i izazivajući promene u boji kože. Nakon nekoliko meseci, telesne tečnosti i toksini utiču i na odeću, koja se postepeno raspada dok telo poprima vodenast oblik. Vremenom, masno tkivo prelazi u supstancu sličnu sapunu, poznatu kao mrtvački vosak.
U zavisnosti od okruženja, telo se može mumificirati ili u potpunosti raspasti. U vlažnim uslovima, delovi tela poput ušiju, nosa i kapaka isušuju se i postaju tamni, dok sušni uslovi pogodniji za očuvanje tela. Posle pedeset godina, većina tkiva nestaje, a nakon osamdeset, ostaju samo kosti koje se s vremenom raspadaju u prah. Jedini trajni svedoci ovog procesa su zubi, koji najduže odolevaju propadanju.
Proces razgradnje, iako na prvi pogled zastrašujuć, predstavlja prirodan deo kruženja materije u prirodi. Nakon prestanka rada srca i disanja, telo ulazi u postmortalnu fazu, tokom koje se odvijaju brojne fiziološke promene. Jedna od prvih je rigor mortis, odnosno ukočenost tela, koja nastaje akumulacijom mlečne kiseline u mišićima. Ovaj proces počinje dva do šest sati nakon smrti i traje do 48 sati.
Sledeća faza, algor mortis, označava postepeni gubitak telesne toplote dok temperatura tela ne dostigne onu iz okoline. Ovi procesi, zajedno s faktorima poput temperature, vlažnosti, prisustva insekata i mikroorganizama, pomažu forenzičkim stručnjacima da odrede vreme i uzrok smrti.
Razumevanje ovih prirodnih procesa omogućava ne samo naučno istraživanje, već i poštovanje prema ciklusu života koji se nastavlja i nakon završetka jednog poglavlja.